On your way~*

เราเชื่อว่าผลงานชิ้นนึงที่ได้เกิดขึ้นมา ล้วนเเล้วมีที่มาไปที่ไปทั้งสิ้น
เรื่องนี้มันเกิดขึ้นมานานเเล้ว
เราก็เลยลองเขียนเรื่องเดิมให้เป็นเรื่องใหม่ดู 555
เราแค่อยากเข้าใจคนๆ นึงที่เรารักมากให้มากกว่าเดิม
เราเลยสมมติว่าเราเป็นเค้า คนรักคนนั้น
แล้วค่อยๆ เขียนเรื่องราวต่างๆ ในมุมมองกลับมา
ทำให้เราได้เข้าใจเค้า....
เวลาอันแสนนาน กว่าจะจบเรื่องนี้ลงได้
มันผ่านมาทั้งน้ำตา และรอยยิ้ม ช่างใช้เวลามากเหลือเกิน กลับไปดูวันแรกที่เขียน
กับวันนี้...
เราใช้เวลานานมากกว่าจะเข้าใจได้มากขนาดนี้
เพราะตอนนี้เรากลายเป็นพี่พจน์ขึ้นมาจริงๆ และได้ทำให้คนๆ นึงเจ็บปวดไม่ต่างจากเนเลย
สำหรับเรา ความรักคือการให้ ให้อภัย ให้โอกาส นั้นสำคัญมาก
และสิ่งที่เราเคยให้พี่พจน์ไปคือโอกาสที่เค้าจะได้เดินไปในทางของเค้า

ณ ตอนนี้เราต้องเดินตามทางของเราบ้าง
และคนๆ นั้นที่เจ็บเพราะเรา หวังว่าจะเข้าใจเราได้ไม่วันไหนก็วันนึง

ขอบคุณนะพี่โด๊ะ... สุเข้าใจมันแล้ว...
สุรักพี่โด๊ะนะ พี่ชายที่แสนดี
ขอบคุณที่ทำให้ได้รู้ว่า...เวลาของเราไม่เคยสูญค่า
เรายังรัก ยังห่วงใย แต่คำว่าคนรักมันไม่ใช่สำหรับเรา
หวังว่าจะได้ข่าวดีเร็วๆ นี้นะ งานแต่งอาจจะไม่ได้ไป (ถ้าไปได้จะดีใจมาก 555+) แต่... ยินดีด้วยนะ
วันนั้นที่พี่โด๊ะบอกสุว่า อยากให้สุยินดีด้วยที่พี่โด๊ะจะเเต่งงาน สุยินดีด้วยนะ
ดีใจที่ได้เจอคนดีๆ สุต้องเดินตามทางของสุ  สุเริ่มเห็นแสงสว่างปลายทาง
ขอบคุณที่เคยเดินร่วมทางกันมา
ไม่อยากเชื่อจริงๆ ว่าสุลืมจริงๆ เรื่องวันก่อนที่เราจะเลิกกัน สุนั่งนึกๆๆๆ แต่แค่นี้...
สุว่ามันก็มากพอเเล้วไม่ต้องจำมันเท่าไหร่
เรามีเวลาดีๆ มากพอ ที่ทำให้เราเป็นเราได้ในวันนี้


+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++


อะไรคือสิ่งที่ทำให้คน2 คนได้มาเจอกัน

ได้มารักกัน

ได้ทำให้คนเราได้เรียนรู้เรื่องของคนๆ นึงได้มากขนาดนี้

เเล้วทำไมตอนจบของความรักครั้งนี้มันต้องจบลงเเค่เพียงเเค่นี้

ผมไม่โทษ ฟ้า ไม่โทษ ดิน ไม่รู้ว่าโทษไปเเล้วจะได้อะไร

มันขึ้นอยู่กับเเค่คน 2 คน เพราะ คนทั้งคู่ได้พยายามสร้างเรื่องราวทั้งหมดขึ้นมา

ผมคงโทษได้เเต่กาลเวลา ที่ทำให้ทั้งผม เเละเธอต้องเปลี่ยนไป

ความรักที่ไม่คิดว่าจะมีกับคนๆ นี้ ตอนนี้มันจะเปลี่ยนไปเเล้วทำให้ผมเสียใจได้ขนาดนี้